Τετάρτη 18 Μαρτίου 2009. Οι πρώτες κινήσεις στο χώρο εργασίας είναι μηχανικές και ακολουθούνται από την καθιερωμένη νωχεληκότητα των μεγαλουπόλεων. Μετά από μερικά λεπτά προσμονής οι αισθήσεις επανέρχονται σε φυσιολογικά επίπεδα και τα πρώτα νέα της ελληνικής ειδησιογραφίας ξεφυλλίζονται στις διαδικτυακές σελίδες του υπολογιστή. Στην πλούσια ειδησιογραφία, παραφιλολογία, αμπελοφιλοσοφία των ενημερωτικών portal και των blogs, εμφανίζονται ο Οδυσσέας Ελύτης και o Ελευθέριος Βενιζέλος. Ελάχιστες γραμμές, μικρές αναφορές για τόσο πλούσια πρόσωπα. Κρίμα.
Σαν σήμερα πέθανε ο μεγάλος ποιητής του αιγαίου το 1996. Επιπλέον, 73 χρόνια από τον θάνατο του πολιτικού με το πρωτόγνωρη κοινωνική αντίληψη και ευφυΐα. Σημαντική ημερομηνία για όλους μας.
Η μήπως δεν ήταν για όλους μας; Αληθινά λυπηρό.
Τα προσωπικά βιώματα και η δύναμη της μουσικής παγώνουν τις σκέψεις μου στον Οδυσσέα Ελύτη ή Οδυσσέα Αλεπουδέλη. Η γνωριμία με το έργο του ήρθε με την βοήθεια 2 σημαντικών ανθρώπων. Το πολιτιστικό συνοικέσιο με τον Οδυσσέα Ελύτη έγινε από τον Μίκη Θεοδωράκη συνοδεία με το τραγουδιστικό μεγαλείο του Γρηγόρη Μπιθικώτση. Ήταν και είναι ο προσωπικός μου προθάλαμος για την είσοδο στην ελληνική ποίηση και όχι μόνο. Οι επιρροές στον χαρακτήρα σημαντικές πλούσιες και ρομαντικά απερίγραπτες. Ευγνωμοσύνη.
Το μεγαλείο του έργου του Ελύτη, μοναδικό. Απαράμιλλο, ξεχωριστό και αναλλοίωτο στο χρόνο. Στίχοι του παραμένουν επίκαιροι όσο ποτέ. Η διαπροσωπική σχέση του καθενός μας με τα λόγια, τους στίχους και τα κείμενα, αναπόσπαστο κομμάτι του κόσμου του-μας.
Οφείλουμε να διατηρούμε, να μεταδίδουμε και να κρατάμε ζωντανές τις αναμνήσεις και τα έργα πραγματικά μεγάλων Ελλήνων. Ειδικότερα, σήμερα.....
Ίσως το ρόδο να είναι πραγματικά αμάραντο.....
Οδυσσέας Ελύτης
(2 Νοεμβρίου 1911 - 18 Μαρτίου 1996)
Αξιον εστίν
Ανάγνωσμα πέμπτο
ι'
Της αγάπης αίματα με πορφύρωσαν
και χαρές ανείδωτες με σκιάσανε
οξειδώθηκα μες στη νοτιά των ανθρώπων
μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο
Στ' ανοιχτά του πελάγου με καρτέρεσαν
Με μπομπάρδες τρικάταρτες και μου ρίξανε
αμαρτία μου να 'χα κι εγώ μιαν αγάπη
μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο
Τον Ιούλιο κάποτε μισανοίξανε
τα μεγάλα μάτια της μες στα σπλάχνα μου
την παρθένα ζωή μια στιγμή να φωτίσουν
μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο
Και από τότε γύρισαν καταπάνω
των αιώνων όργητες ξεφωνίζοντας
"Ο που σ'είδε, στο αίμα να ζει
και στην πέτρα"
μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο
της πατρίδας μου πάλο ομοιώθηκα
μες στις πέτρες άνθισα και μεγάλωσα
των φονιάδων το αίμα με φως
ξεπληρώνω
μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο
-Το παραπάνω ανάγνωσμα ερμηνευμένο από το Γρηγόρη Μπιθικώτση(video).
-O ποιητής απαγγέλλει το Άξιον Εστίν (.mp3 format- κωδικός: ibis).
-Ο Ελύτης διαβάζει Ελύτη (.mp3 format- κωδικός: ibis)
-Αποσπάσματα από το έργο του
-Ολοκληρωμένο το έργο του εδώ και επιγραμματικά εδώ
-Ο λόγος του κατά την απονομή του Νόμπελ λογοτεχνίας το 1979.
-Μια μικρή ιστορία για την μελοποίηση(1964) του Άξιον εστίν.
-Η Βιογραφία του εδώ και εδώ.
-Σχετικό άρθρο από το antiparos-blog.
-O ποιητής απαγγέλλει το Άξιον Εστίν (.mp3 format- κωδικός: ibis).
-Ο Ελύτης διαβάζει Ελύτη (.mp3 format- κωδικός: ibis)
-Αποσπάσματα από το έργο του
-Ολοκληρωμένο το έργο του εδώ και επιγραμματικά εδώ
-Ο λόγος του κατά την απονομή του Νόμπελ λογοτεχνίας το 1979.
-Μια μικρή ιστορία για την μελοποίηση(1964) του Άξιον εστίν.
-Η Βιογραφία του εδώ και εδώ.
-Σχετικό άρθρο από το antiparos-blog.
Σχόλια
Υ.Γ. σιγά μην περιμένουμε απ' τα media παιδεία.. δεν θα σταθούν ποτε άξια για τους άξιους..