Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Οκτώβριος, 2010

Ο Γιάννης Ρίτσος μπορεί;

Changing views. Τα ποιήματα του Γιάννη Ρίτσου «Το Παράθυρο» και «Όταν έρχεται ο ξένος» παρουσιάζονται στο θέατρο Χώρα από από τον Αλβανό ηθοποιό Ένκε Φεζολλάρι σε σκηνοθεσία Ελένης Αγγελοπούλου και τον Βασίλη Κουκαλάνι σε σκηνοθεσία Φερεϊντούν Φαριάντ. Δυο ελληνικά ποιήματα σε δύο διαφορετικές γλώσσες(αλβανικά και τα περσικά) στέλνουν το δικό τους μήνυμα σε όλα όσα συμβαίνουν στο κέντρο της Αθήνας και όχι μόνο. Στο σύγχρονο ευρωπαϊκό στίγμα που πλησιάζει την ελληνική κοινωνία η ποίηση του Γιάννη Ρίτσου ίσως μπορεί να αποτελέσει κοινό σημείο επικοινωνίας μεταξύ των κατοίκων του Αγ. Παντελεήμονα. Μπορεί; «Το παράθυρο» και «Οταν έρχεται ο ξένος».  Θέατρο Χώρα , Β΄ Σκηνή η Αμοργού 20, Κυψέλη, τηλ. 210-86.73.945 Γιάννης Ρίτσος, Το παράθυρο (απόσπασμα) Μπορείς λοιπόν να κοιτάζεις αδίστακτα απ' αυτό το παράθυρο ή και να βγεις στο δρόμο. Μια σιωπηλή αγιότητα μένει κάτω απ' τις πράξεις των ανθρώπων. Μια σκιά μενεξεδένια

Xιλή: Η αποθέωση του σύγχρονου social marketing.

 Ο απεγκλωβισμός των 33 ανθρακωρύχων στην Χιλή προσέγγισε το ενδιαφέρον μεγάλης μάζα πολιτών αλλά και μέσων μαζική ενημέρωσης. Ζωντανές μεταδόσεις και εκτενείς αναφορές κυριάρχησαν στο διαδίκτυο, στα τηλεοπτικά μέσα και στις εφημερίδες. Ωστόσο πίσω από τους προβολείς των καναλιών, πίσω από την κάψουλα διάσωσης και πίσω από τον λαϊκισμό των συναισθημάτων κρύβεται κάτι που απαιτεί ιδιαίτερες ικανότητες και ταλέντο. Η ιστορία των 33 εργατών αποτελεί μια σύγχρονη, ρεαλιστική και συνάμα αποθεωτική εκδοχή του social marketing . Είναι σαν το πολύχρωμο χαλί που καλύπτει το φθαρμένο από το χρόνο πάτωμα και δίνει μια άλλη αίσθηση στο χώρο. Έτσι και το marketing ήρθε να καλύψει τις ατέλειες και να δημιουργήσει ένα κλίμα ικανοποίησης, ευθυμίας και κοινωνικής ομόνοιας . Η πολιτική ηγεσία της Χιλής, ο επιχειρηματίας(!) πρόεδρος , ο Υπουργός μεταλλείων και αξιοζήλευτοι σύμβουλοι τους άπλωσαν το μεταξωτό χαλί στους πολίτες της χώρας, σε ηγέτες χωρών, και στην παγκόσμια κοινή γνώμη. Χαμόγελα, π

The Unseen Sea

Το παραπάνω βίντεο δημιουργήθηκε με την τεχνική time-lapse που απαιτεί αρκετή υπομονή μια ψηφιακή DSLR και ένα Intervalometer το οποίο βοηθά στην λήψη πολλαπλών φωτογραφιών αν τακτά χρονικά διαστήματα. Μπορείτε να δείτε αναλυτικό οδηγό εδώ .

Caricatures

                              Artist: Jason Seiler http://www.jasonseilerillustration.blogspot.com/ http://www.jasonseiler.com/

Mirroring Sunset

Σε πλήρη ανάλυση Portofolio

Τελικά τι ήταν πιο βρώμικο?

Αφιερωμένο σε τοπικούς φεουδάρχες και σύγχρονους πατριώτες γαλλικής και ιταλικής μεταναστευτικής πολιτικής παιδείας. Υ.Γ. Πριν λίγες μέρες έφτασε στα χέρια μας φυλλάδιο που καλούσε τους Έλληνες να αντισταθούν στους ξένους που κατακλύζουν τον Άγιο Παντελεήμονα. Το σημείωμα, που θύμιζε άλλες εποχές λιγότερο ελληνικές, είχε κινητό τηλέφωνο μέχρι και email για επιπλέον πληροφορίες.  Ακόμα προσπαθώ να καταλήξω.  Τελικά τι ήταν πιο βρώμικο, το χαρτί ή η εγκαταλελειμμένη  από την πολιτεία περιοχή που βρισκόμουν;

Περί Λαζόπουλου ΙΙ

Του Ηλία Κανέλλη       Ο ΛΑΚΗΣ ΛΑΖΟΠΟΥΛΟΣ είναι ο καλλιτεχνικός ηγέτης του κάθε πικραµένου. Αρκεί ο πικραµένος να είναι «λαός»: η γιαγιά στο χωριό, ο µισθοσυντήρητος υπαλληλάκος, οι Μήτσοι – διάφοροι, δηλαδή, που περιµένουν από έναν τηλεοπτικό αστέρα να «τα ρίξει», να τους χαϊδέψει τ’ αυτιά. Πού «τα ρίχνει»; Στους κακούς που πίνουν το αίµα του λαού µε το µπουρί της σόµπας: στην Ευρώπη, την τρόικα, τον Παπανδρέου (όπως παλαιότερα στον Σηµίτη, αλλά όχι στον Καραµανλή), τους εκσυγχρονιστές, σε όσους δεν βδελύσσονται το Μνηµόνιο... Μιλάει για λογαριασµό των καλών: δίκιο έχουν όσοι διαδηλώνουν, όσοι διαµαρτύρονται, οι κοινωνικές οµάδες που αντιστέκονται σε όποια µεταρρύθµιση, ακόµα και σ’ αυτές που η Ελλάδα σέρνεται εκ των πραγµάτων για να αποφύγει τη χρεοκοπία. Προχθές, µετέτρεψε την εκποµπή του σε βήµα αντίστασης των φορτηγατζήδων. Εχουν άραγε δίκιο που επιµένουν να διατηρήσουν το επάγγελµά τους κλειστό, είναι κακό πράγµα να ανοίξει ο ανταγωνισµός στις µεταφορές; Τι τον νοιάζει τον Λαζό