Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Το Τέλμα Της Σύγχρονης Δημοκρατίας

Εγκλωβισμένοι στις κάλπες


Δημοκρατία είναι το πολίτευμα όπου η εξουσία πηγάζει και εξασκείται από το λαό. Η ετυμολογία της λέξεως βρίσκεται στα συνθετικά «δήμος» (το σύνολο ή η συνέλευση των ανθρώπων που έχουν πολιτικά δικαιώματα) και «κράτος» (δύναμη, εξουσία, κυριαρχία).

Χαμένοι στα πολιτικά “θα” που κυριάρχησαν σε τηλεοπτικά σκηνικά όλοι πήραν την απόφαση τους. Συμμετοχή ή Αποχή; Παραλία ή κάλπη; Διακοπές ή συμμετοχή στις ευρωπαϊκές εκλογές. Τα νούμερα απογοητευτικά για την δημοκρατία, το πολίτευμα, την κοινωνική ζωή και κυρίως για την υποτιθέμενη πολιτική μας παιδεία. Με αποχή που αγγίζει το 47%(ξεπέρασε τον ευρωπαϊκό μέσο όρο) έχεις έντονα την αίσθηση ότι φτάνεις σε ένα πολιτικό και κοινωνικό αδιέξοδο. Μήπως η ελληνική δημοκρατία πλησιάζει ένα πρωτόγνωρο τέλμα;
Τέλμα στην αποχή. Το να απέχεις δεν είναι λύση. Να αποφεύγεις τις καταστάσεις δηλώνει φόβο στο να δεις την αλήθεια και κυρίως στο να γίνεις βασικός μοχλός της αλλαγής. Ωστόσο δηλώνει πικρία, απογοήτευση και πολιτική απαξίωση. Για να αντιμετωπίσεις ένα πρόβλημα πρέπει αρχικά να το προσδιορίζεις και στην συνέχεια να το μετριάσεις να μπεις βαθιά μέσα του για να προσεγγίσεις την λύση. Όχι να την βρεις, να την αγγίξεις. Αλήθεια το έχουμε προσδιορίσει; Ξέρουμε τι φταίει; Μήπως επιλέγουμε την αποχή γιατί δεν μπορούμε να πάρουμε θέση; Να δούμε την σύγχρονη πολική σκηνή όπως πραγματικά είναι χωρίς οικογενειακές και πολιτικές παραδόσεις; Μπορούμε και θέλουμε τα αλλάξουμε τα πράγματα γύρω μας;
Τέλμα στην συμμετοχή. H συμμετοχή σου δίνει την αίσθηση του ενεργού μέλους μια χώρας που αναμασάει αιώνες την καραμέλα της δημοκρατίας. Καραμέλα που κάποιοι έχουν απαξιώσει και την έχουν μετατρέψει σε φτηνή τσιχλόφουσκα περιπτέρου. Συμμετέχεις αλλά αυτόματα νιώθεις την ίδια απάθεια την ίδια αποξένωση με τον φίλο, το γείτονα, το συνάδελφο που σου είπε: “Εγώ θα πάω παραλία”. Ψήφισες χωρίς ελπίδα, χωρίς πίστη για κάτι καινούργιο και ουσιαστικό. Χλευάζεις και απορρίπτεις όλους αυτούς που σε λίγες μέρες θα τους χτυπήσεις την πόρτα για να βολέψεις το θείο, το ανίψι και πάνω απ’ όλα τον εαυτό σου. Ξέρεις ότι είσαι ένα γρανάζι στην δική τους αλυσίδα και δεν έχεις την δύναμη να φύγεις αφού την διαιωνίζεις οικογενειακά και παραδοσιακά.
Στο τέλμα της συμμετοχής φωλιάζει και το τέλμα του πολιτικού “χαβαλέ”. Δεν απέχεις αλλά νομίζεις ότι μετέχεις. Η ψήφος δεν είναι “γέλιο” και “χαβαλές” για πρόσωπα με υποβαθμισμένη κοινωνική και όχι μόνο αντίληψη. Γιατί αλλοτριώνεις την ψήφο σου;
Αμφιταλαντεύεσαι και αμφιταλαντεύομαι ανάμεσα στα “τέλματα”. Δεν ξέρεις τι να κάνεις, σε όποια κατηγορία και αν ανήκεις. Τα ερωτηματικά και οι προβληματισμοί πολλαπλασιάζονται με γεωμετρική πρόοδο. Όσο οι απαντήσεις και οι ελπίδες για το μέλλον χάνονται τόσο τα τέλματα θα ροκανίζουν τα θεμέλια της σύγχρονης δημοκρατίας μας.
Η μπανανόφλουδα της σύγχρονης ελληνικής δημοκρατίας
Και μερικά άκρως ενδιαφέροντα στοιχεία από έρευνα που πραγματοποιήθηκε μετά τις ευρωεκλογές :

  • Tο 58,8% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι είχε αποφασίσει να μη συμμετάσχει στις εκλογές, είτε αρκετές εβδομάδες πριν είτε αρκετούς μήνες πριν.

  • Τo 65,2% ερωτηθέντων θεωρεί ως το πρωταρχικό αίτιο της αποχής την αποδοκιμασία του πολιτικού προσωπικού της χώρας.

  • Το 74,4% δεν πήγε να ψηφίσει εξαιτίας της έλλειψης προτάσεων για τα προβλήματα της χώρας.

  • Το 31,8% των ερωτηθέντων δηλώνουν καθόλου ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα των εκλογών.
    Ολόκληρα τα αποτελέσματα της έρευνας εδώ.
[ Φωτογραφία: ] : deviantart

Σχόλια

Ο χρήστης L.A. woman είπε…
στο βαθμό που αφορά το παρόν blog, καταθέτω προσωπική εμπειρία!
εγώ δεν πήγα να ψηφίσω διότι είχα ΄ένα σύντομο πρόσφατο ταξίδι στη Σουηδία!!!
Αν αυτοί ονομάζονται Ευρώπη... εμείς δεν είμαστε- και το πιο επωδυνο? Δεν θα γίνουμε ποτέ!!
Ας ψηφίζουν λοιπόν οι Ευρωπαίοι για την Ευρώπη!
Ο χρήστης Ibis είπε…
LA woman ανήκουμε στην ίδια κατηγορία.

Ωστόσο είναι δύσκολο να δοθεί απάντηση, τουλάχιστον για μένα, για τον αν αξίζει να αφήνουμε την Ευρώπη στους πραγματικούς Ευρωπαίους ή αν πραγματικά πρέπει να κάνουμε κάτι μπας και....μπας και γίνουμε και εμείς;

Η απάθεια είναι αρρώστια.....Η αποχή δεν βοηθά. Η συμμετοχή απαξιώνεται από ΑΛΛΟΥΣ και ο μύλος συνεχίζεται.....

Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία ακόμα και για την ελληνική πολιτική σκηνή.

Keep Your Hope Alive Don't Be On Of Them
Ο χρήστης Γραφεας Πεζικου είπε…
Απόλυτα συμφωνώ με την Ο/Η L.A.
WOMAN και προσθέτω την προσωπική
και ταπεινή μου γνώμη:Eιν'αργά
πλέον για δάκρυα................
Η κατάσταση Δυστυχώς είναι ΜΗ
αναστρέψιμη!Είμαι Δε από αυτούς που
έχουν ψηφίσει,επειδή έχω την πεποίθηση ότι η ΑΠΟΧΗ αποθρασύνει περαιτέρω τους "κρατούντες" και
ΔΕΝ θα τους κάνω την χάρη αυτή
όσο αναπνέω,ζω και υπάρχω θα βρίσκομαι συνεχώς απέναντι τους
Ο χρήστης Ibis είπε…
@Απόμαχο
θεωρώ ότι η κατάσταση είναι ανατρέψιμη εφόσον εμείς ανατρέψουμε τις πολιτικές και βαθιά άρρωστες κοινωνικοπολιτικές αντίληψης μας. Δυστυχώς πολιτική παιδεία δεν υπάρχει. Η πολιτική του λαού συμβαδίζει με το ρουσφέτι την "βόλεψη", το μέσο και την μίζα. Και για αυτή την κατάσταση ευθυνόμαστε εμείς. Είμαστε η βάση της πολιτικής πυραμίδας που νοσεί. Αν δεν αλλάξουμε νοοτροπία αν δεν επαναστατήσουμε από την βάση δύσκολα θα επιφέρουμε την αλλαγή που όλοι επιδιώκουμε.
Αλήθεια την επιδιώκουμε πραγματικά? Μπορούμε να επαναστατήσουμε ουσιαστικά και ρεαλιστικά?
Αμφιβάλω.

@Ανώνυμος 13 Ιούνιος 2009 9:10
Συμφωνώ ότι το ενιαίο ψηφοδέλτιο θα συμβάλει στην αναγέννηση της πολιτικής ζωής σε τοπικό είτε εθνικό επίπεδο. Για τοπικές κοινωνίες θεωρώ ότι είναι πιο εύκολα εφαρμόσιμο και αποτελεσματικό. Γενικότερα η ελληνική πολιτική σκηνή είναι και πάλι ανώριμη να αφομοιώσει νέες ιδέες και να αλλάξει κατεύθυνση. Είναι άλλωστε και πολλά τα.....λεφτά και λίγες οι "οικογένειες"(η εναλλακτικά οι "κάστες").
Ίσως σιγά σιγά να ετοιμάζεται το έδαφος για την κοινή συμμετοχή πολιτικών παρατάξεων σε δημόσια αξιώματα.
Ωστόσο στην χώρα των 12 εκατ. διευθυντών, προπονητών και παντογνωστών(ελπίζω να υφίσταται ο πληθυντικός) η κοινή συνύπαρξη απαιτεί περαιτέρω προσπάθεια και αγώνα. Ίδωμεν..

Τέλος παραθέτω άλλη μια ενδιαφέρουσα αρθρογραφία για το θέμα από τον Παντελή Μπουκαλα
Τα πολλά χρώματα της αποχής
Ο χρήστης Γραφεας Πεζικου είπε…
ibis
Ποιά επανάσταση?Και από ποιόν?
Ποιός είναι σήμερα διατεθειμένος
έστω "Φραστικά"να κάνει επανάσταση? ΟΤΑΝ όλοι ή περίπου
ΟΛΟΙ για το μόνο Κοινό που νοιά
ζονται,κόπτονται και ΜΙΛΟΥΝ από
το πρωί ως το βράδυ σε καθημερινή
βάση είναι το ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ???
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Το θέμα είναι ότι πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η αποχή τελικά ευνοεί το σύστημα και γι'αυτό πολύ επιτυχημένα τα ΜΜΕ φρόντισαν να καλλιεργήσουν το ανάλογο κλίμα και τελικά το πέτυχαν πείθοντας τον κόσμο. Πως το ευνοεί? Έστω ότι είμαστε 100 άνθρωποι και θέλουμε να εκλέξουμε αρχηγό. Υποψηφιότητα βάζουμε εγώ και ο Ibis. Οι 30ψηφίζουν εμένα, οι 20 τον Ιbis και οι υπόλοιποι 50 απέχουν. Ποιό είναι το ποσοστό μου? Το ποσοστό μου είναι 60%. Γιατί? Γιατί το ποσοστό βγαίνει επί των ψήφων. Άρα πήρα 30 από τις 50, δηλαδή 60 από τις 100. Ποιό είναι το % του Ibis? 40%. Tι σημαίνει αυτό? Πολύ απλά, πως η αποχή όχι μόνο δε μας βλάπτει εμάς που αποτελούμε το σύστημα, αλλά μας ενδυναμώνει κιόλας.
Όμως πέρα από αυτό το κομμάτι στο πολίτευμα της Δημοκρατίας δεν έχεις το δικαίωμα της αποχής.Αυτό σου το απαγορεύει αυτόματα το ίδιο το πολίτευμα με την υποχρέωση της συμμετοχής στα κοινά..Δε σε εκφράζει τίποτα? Που και πάλι 27 επιλογές έχεις.Ρίξε άκυρο..
Και οκ φίλε μου μην πας να ψηφίσεις αλλά μη σε ακούσω να κλαίγεσαι μετά..Αλλά ζόυμε στην Ελλάδα τη χώρα της καλοπέρασης και του ατομισμού...της γκρίνιας και της μιζέριας..αλλά κυρίως στη χώρα της Δημοκρατίας..
Ο χρήστης Γραφεας Πεζικου είπε…
@Ανώνυμος
Με άλλα λόγια καταλήγουμε στο ίδιο ΑΚΡΙΒΩΣ αποτέλεσμα!Ότι η
ΑΠΟΧΗ Βολεύει το σύστημα και τους
εκάστοτε κρατούντες με ΟΛΑ τα αρνητικά συνεπακόλουθα.Συμμετοχή
λοιπόν και δαγκωτό μέχρι ΑΚΥΡΟ
και ούτε ακόμη και ΛΕΥΚΟ.......
Στο κάτω-κάτω Δημοκρατία δεν έχουμε,και όχι μόνο στα λόγια?
Ο χρήστης Ibis είπε…
@Απόμαχος
15 Ιούνιος 2009 6:32 πμ

Και το ποδόσφαιρο αποτελεί κομμάτι της κοινωνίας μας.Δεν πρέπει να το απαξιώνουμε αλλά και να το θεοποιούμε.Τα έχει πει εδώ και καιρό ο Τσιμάκος"χανούμισσες βαζέλες όλο το έθνος προσκυνάει σώβρακα και φανέλες"

Όσο για την επανάσταση είναι το μεγάλος μας "-". Δεν ξέρουμε και αμφιβάλλω αν θέλουμε να επαναστατήσουμε. Οι επαναστάτες του καναπέ, της τηλεόρασης, των γηπέδων και του δημοσιουπαλληλισμού δεν προσφέρουν τίποτα.
Κάθε επανάσταση ξεκινά από την βάση τον λαό και τον κάθε πολίτη.

@Ο/Η Ανώνυμος
15 Ιούνιος 2009 5:52 πμ

Πολύ ενδιαφέρουσα τοποθέτηση.Δεν είναι τυχαίο που ο πρωθυπουργός θεώρησε την αποχή κύριο παράγοντα για την διαμόρφωση των αποτελεσμάτων.

Διαφωνώ με τον όρο "υποχρέωση" για την συμμετοχή. Η δημοκρατία πηγάζει από την δυνατότητα-επιλογή (προαιρετική)να μετέχεις στα κοινά. Αν θέλεις μπορείς να απέχεις ή τα αρκεστείς στο άκυρο-λευκό.Δεν είσαι υποχρεωμένος για τίποτα. Αν και σύγχρονοι ψευτοκύρηκες ευνοούνται από την..."υποχρέωση".

Όταν η λευκή ψήφος ευνοεί το πρωτοπόρο και αποκτά χρώμα μπλε ή πράσινο, αυτόματα σου αφαιρεί την ελευθερία της ΔΙΚΗΣ σου επιλογής.
Γιατί η σύγχρονη δημοκρατία σου αφαιρεί το δικαίωμα της λευκής ψήφου?
Μήπως δεν υπάρχει κοινό σημείο επαφής μεταξύ της δημοκρατίας του ΤΟΤΕ και του ΣΗΜΕΡΑ?
Ο χρήστης Γραφεας Πεζικου είπε…
Λυπάμαι,δεν κατάλαβα το σχόλιό Σας,στους δικούς μου σχολιασμούς
δίπλα.Νομίζω δε ότι τα περί επα
νάστασης και ποδοσφαίρου ΔΕΝ
έχουν να συνεισφέρουν τίποτε μαζί
Θα έχουν κάποιο αποτέλεσμα ΟΤΑΝ
καταφέρουμε να τα διαχωρήσουμε
στη θεωρία και στη πράξη!Αλοιώς
ΔΕΝ βλέπω δυστυχώς φως στο τούνελ
Το άρτος και θέαμα(οσο καλό και
αν είναι το θέαμα)βλέπε ποδόσφαιρο,δεν φέρνει επανάσταση,άλλα βαθύ και γλυκό ύπνο?Νομίζω μόνο με κάποια δομική εξέγερση,μπορεί κάτι να αλλάξει!
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Όπως προείπα δε θεωρώ την αποχή έκφραση, αλλά έλλειψη αυτής. Δεν δηλώνεις κάτι σαφές.Σιωπάς.
Και η αποχή στη Δημοκρατία (αν αυτό που έχουμε λέγεται έτσι), είναι έλλειψη πολιτικής αξιοπρέπειας και όχι άποψη.Επειδή αναφέρθηκες στο αν υπάχει κοινό σημείο επαφής του τότρ και του σήμερα, σου λέω ακριβώς λοιπόν ότι στη δημοκρατία της αρχαίας Αθήνας, στην πραγματική δημοκρατία, ο πολίτης έχει και υποχεώσεις και δεν καπηλεύεται τον όρο της ελευθερίας κατα το δοκούν. Τι εννοώ..¨Ολοι ξέρυμε τι σημαίνει
«idiot». Για όσους δε ξέρουν σημαίνει ηλίθιος στα Αγγλικά. Η λέξη προέρχεται απο την ελληνική «ιδιώτης».¨Ήταν δηλαδή εκείνος που επέλεγε να βάλει το προσωπικό του συμφέρον πάνω από το συμφέρον του δήμου (δημότης). Στην αρχαία Αθήνα λοιπόν μια απο τις βαρύτερες ποινές ήταν η στέρηση της ιδιότητας του πολίτη, το να είσαι ιδιώτης αποτελούσε προσβολή, γιατί έδειχνε μικρότητα.Ιδιώτες ήταν αυτοί οι οποίοι απείχαν. Και επειδή σε εκείνη την κοινωνία οι άνθρωποι κρίνονταν από τις πράξεις τους, σήμαινε ότι θεωρείς τον εαυτό σου πιο σημαντικό από τους υπόλοιπους.
Επομένως στη Δημοκρατία δεν έχεις δικαίωμα να απέχεις. Έχεις το δικαίωμα να συμφωνείς, να διαφωνείς και να το εκφράζεις.Ξαναλέω ότι το δικαίωμα να απέχεις αναιρείται από την υποχρέωση της συμμετοχής. Η Δημοκρατία είναι το πολίτευμα που δίνει στον πολίτη περισσότερα δικαιώματα και ελευθερίες από κάθε άλλο.Ωστόσο για να εξασφαλιστεί η ύπαρξή του πρέπει ο κάθε πολίτης να έχει συναίσθηση των υποχρεώσεών και των ευθυνών του. Και αυτές είναι πολλές.Η Δημοκρατία δεν στηρίζεται στο καθήκον που αποτελέι το λαδάκι γα τους βασικούς μηχανισμούς. Η ελευθερία είναι το αποτέλεσμα. Η αποχή είναι η ελλειπής αίσθηση καθήκοντος ή ευθύνης και τότε είναι που το σύστημα αρχίζει και τρίζει.
Ο χρήστης Ibis είπε…
@Απόμαχος
Συμφωνούμε. Απλά έκανα μια αναφορά στις δικές σας απόψεις.

@Ανώνυμος 8:28
Μπορείς δημοκρατικά να έχεις την άποψη σου και εγώ να έχω την δική μου. Το να μην δηλώνω κάτι σαφές-όπως θες να υποστηρίζεις-δεν δηλώνει σιωπή. Δεν σιωπάς όταν επιδιώκεις την επικοινωνίας και τον υγιή διάλογο στην bloggοσφαιρα είτε με άρθρα είτε με σχόλια. Αν και η συζήτηση κύλησε σε ένα όμορφο διαδικτυακό μονοπάτι απορώ με την επιθετικότητα σου. Δεν θα σταθώ παραπάνω.
Συνεχίζω να πιστεύω ότι η σύγχρονη δημοκρατία διαφέρει από την "αρχαία". Στα πλαίσια αυτά σέβομαι και την αποχή και την συμμετοχή. Και πάντα φίλε ανώνυμε από την δική που οπτική γωνία. Αν συμπέσει με κάποιον αναγνώστη, καλώς, αν όχι η διαφωνία είναι ο προθάλαμος της ταλαιπωρημένης σύγχρονης δημοκρατίας.

Share Ibis Spirit And Be On Of us
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Δυστυχώς νομίζω ότι μάλλον κάπως το ύφος της συγγραφής μου παρεξηγήθηκε..
Δεν έχω, ούτε είχα την πρόθεση να εμπλακώ σε καμία αντιπαράθεση με επιθετική διάθεση όπως αναφέρθηκε..
Τυχαίνει να είμαι λάτρης της υγιούς δημοκρατίας και να σέβομαι απεριόριστα την άποψη του άλλου.Το να σε συνεπαίρνει ωστόσο η διαφορετικότητα των απόψεων και με θέρμη να υποστηρίζεις τη γνώμη σου-η διαφορετικότητα εξαλλου αποτελεί το κίνητρο να συμμετάσχεις σε ένα τέτοιο διάλογο σε blog- χωρίς φυσικά να απορρίπτεις την άλλη(δεν υπήρχε τέτοια πρόθεση)δεν το θεωρώ επιθετικότητα. Από τη στιγμή που εκθέτεις τη γνώμη σου θεωρώ ότι αφενός πρέπει να είσαι έτοιμος να ακούσεις και το αντίθετο και αφετέρου αυτή η όποια φωνή διαφορετικότητας πρέπει να είναι θεμιτή αλλά κυρίως πρέπει να υπάρχει καλή διάθεση χωρίς παρεξηγήσεις..¨Οπως και να έχει, θεωρώ ότι και οι 2 αποκομίσαμε κάτι από τη διαδρομή σε αυτό το μονοπάτι.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ω γλυκύ μου έαρ

Εγκώμια - Επιτάφιος Θρήνος - Αι γενεαί πάσαι ( Στάση Τρίτη ) Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου Τέκνον, πού έδυ σου το κάλλος; Υιέ Θεού παντάναξ, Θεέ μου πλαστουργέ μου, πώς πάθος κατεδέξω; Έρραναν τον τάφον αι Μυροφόροι μύρα, λίαν πρωί ελθούσαι. Ω Τριάς Θεέ μου, Πατήρ Υιός και Πνεύμα, ελέησον τον κόσμον. Ιδείν την του Υιού σου, Ανάστασιν, Παρθένε, αξίωσον σους δούλους. - Ολόκληρο το τροπάριο εδώ και εδώ [ Φωτογραφία ] : boston

Ένα Aκόμα Tείχος..... Ένα Ακόμα Παράθυρο Στην Ελευθερία Και Το Όνειρο

Μαγεία να μπορείς να μπαίνεις σε μια σκηνή, σε μια εικόνα και σε έναν ήχο. Ο συνδυασμός τους σε ταξιδεύει μακριά, σε μέρη και καταστάσεις που ναι μεν έχεις στο μυαλό σου αλλά δεν μπορείς να φανταστείς. Αυτό το ταξίδι σου προσφέρει ο κινηματογράφος. Μέσα στην διαδικτυακή μου πρωινή βόλτα, παρέα με καφέ και ήλιο, διαβάζω ( ερτ ): Σαν σήμερα το 1940 ... η ναζιστική Γερμανία αρχίζει την κατασκευή τείχους γύρω από το εβ ραϊκό γκέτο στη Βαρσοβία, με σκοπό να εγκλωβιστούν σ' αυτό 400.000 κάτοικοι. Νιώθω το ταξίδι να επαναλαμβάνεται. Πηγαίνω πίσω αρκετά χρόνι α. Ως φοιτητής ψάχνω τρόπο να περάσω ένα ευχάριστο χειμωνιάτικο βράδυ. Νοικιάζω την εκπλη κτική ταινία του Roman Polanski ' 'The pianist'' με την μοναδική ερμηνεία του Adrien Brody. Ρεαλισμός, συναίσθημα, μέσα σε ένα ξεχωριστό μουσικό και σκηνοθετικό κινηματογραφικό δρόμο. Διαβάζοντας τις παραπάνω γραμμές είπα να παρατηρήσω την θέα από το παράθυρο που βρίσκεται μπροστά μου. Το ερέθισμα υπάρχει. Η θέα της γνώσης αξίζ

Σε 'Οσες Γλώσσες Και Να Το Προφέρεις Είναι Μόνο Μία

Ahm(Arabic),Matka(Belarusan),Majka(Bosnian),Mae(BrazilianPortuguese),Majka(Bulgarian), Mati,Majka (Croatian),Abatyse(Czech),Mor(Danish),Moeder,Moer(Dutch),Mother,Mama, Mom(English),Patrino, Panjo(Esperanto),Ema(Estonian),Aiti(Finnish),Mere,Maman(French), Mutter(German), Mana(Greek) , Salentino,Makuahine(Hawaiian),Ma,Maji(Hindi), AnyaFu(Hungarian),Induk,Ibu,Biang,Nyokap(Indonesian), Mathair(Irish),Madre,Mamma (Italian),Okaasan,Haha(Japanese),Amma(Kannada),Daya(Kurdish), Uma(Ladino),Mater(Latin), Motina(Lithuanian),Omm(Maltese),Madre(Norwegian), Mytyr(Old,Greek), Maman(Persian), Matka,Mama(Polish),Mae(Portuguese),Maica(Romanian),Mat'(Russian),Majka(Serbian), Mati(Slovenian),Madre,Mama,Mami(Spanish),Mama,Mzazi,Mzaa(Swahili),Mamma,Mor,Morsa (Swedish), Anne,Ana,Valide(Turkish),Mati(Ukrainian),Mare(Venetian),Mam(Welsh) Σε όσες γλώσσες και να το προφέρεις μάνα είναι μόνο μία. Ξεχωριστή πηγή ζωής, συναισθημάτων και ενέργειας. Χρόνια πολλά μητέρα,μάνα, μανούλα . Αφιερωμένο εξαιρετικά σε όλε