To Mνημείο Tου Aγνώστου Aνώνυμου Blogger

To μνημείο του αγνώστου ανώνυμου blogger

Παραθέτουμε τμήμα της συνέντευξης της κυρίας Ο. Τρέμη που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα LIFO. Ο σχολιασμός και η τοποθέτηση μας ακολουθεί.

Εσχάτως, κυρίως στα μπλογκ και στις σελίδες των media, υπάρχει έντονη κριτική για τον Γιάννη Πρετεντέρη και κάποιες τοποθετήσεις του. Αυτό δίνει το στίγμα στην τελική εικόνα του δελτίου;

Καταρχάς, μιλώντας για τα μπλογκ -αν και δεν μπαίνουν όλα στο ίδιο τσουβάλι- έχω μια ένσταση. Δεν θεωρώ ότι συμβάλλουν στην ενημέρωση και, κυρίως, δεν θεωρώ ότι συμβάλλουν σε αυτό που θα περίμενα από ένα μπλογκ: να αρχίσει έναν ουσιαστικό διάλογο για τα μεγάλα ζητήματα της εποχής ή για απόψεις στις οποίες μπορεί να υπάρξει ισχυρός αντίλογος. Τα περισσότερα λειτουργούν με μια διάθεση υβριστική και ισοπεδωτική και μάλιστα ανώνυμα, γιατί αυτά που σας λέω εγώ για τα μπλογκ τα λέω επώνυμα. Αυτό που κάνουν λειτουργεί και ως μια φασιστική απειλή. Αν πω εγώ κάτι το οποίο είναι δυσάρεστο, είναι πολύ πιθανό αύριο να με «στολίζουν» πατόκορφα, εμένα και την οικογένειά μου. Δεν το θεωρώ θετική λειτουργία. Θα ήθελα, αν κάποιος έχει αντίρρηση με την άποψη του Πρετεντέρη, του Τσίμα, της Τρέμη, να κάνει αυστηρή κριτική αλλά με επιχειρήματα και την υπογραφή του. Για μένα το μπλογκ είναι ελευθερία έκφρασης, δεν είναι τσάμπα ψυχανάλυση, και δη κακής ποιότητας.

Επηρεάζουν το κλίμα;
Δεν είμαι σίγουρη. Είναι νωρίς ακόμη. Ένα μεγάλο κομμάτι που αφορά τα media είναι κατεξοχήν εσωτερικής κατανάλωσης. Και ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίζονται τα ζητήματα απευθύνεται στην ταπεινότερη αίσθηση του ανθρώπου.

Τα παρακολουθείτε;
Όχι ιδιαίτερα. Δεν έχω χρόνο να τα παρακολουθώ. Αν είναι κάτι σημαντικό, με ενημερώνουν.

Γράφετε πέρα από τις ανάγκες του δελτίου; (διατυπώθηκε σε προηγούμενο τμήμα της συνέντευξης πριν ο δημοσιογράφος αναφερθεί στα blogs)
Ναι,και πιο διαχρονικά πράγματα. Κρατώ σημειώσεις. Έχω και εγώ μπλοκάκι, σαν τον Σημίτη. Μπλοκάκι, όχι μπλογκάκι. Θα μπορούσα όμως να γράφω σε ένα μπλογκ ευρύτερου προβληματισμού.

Η άποψη μας:

Με περιέργεια συνειδητοποιείς τις αντιθέσεις που συγκεντρώνονται σε μερικές μόνο γραμμές. Από την φασιστική αντίληψη, στην ανωνυμία, στην ελευθερία έκφρασης, την εσωτερική κατανάλωση, τον ουσιαστικό διάλογο και το χαλασμένο τηλέφωνο της δημοσιογραφίας. Μπερδεύεσαι και μόλις το σύννεφο ξεκαθαρίσει βλέπεις πιο καθαρά.

Κρυμμένοι πίσω από την καραμέλα της ανωνυμίας δεν μπορούν να κρίνουν την υπόσταση του blogging και μάλιστα την δημοκρατική του ελευθερία. Γιατί το blogging εκεί στηρίχθηκε, αναπτύχθηκε και εξελίχθηκε μέχρι σήμερα. Στο δικαίωμα του καθενός να αναγράφει τις σκέψεις και τα πιστεύω του. Φυσικά και υπάρχουν κακοπροαίρετα blogs με υβριστικό χαρακτήρα, με προσβλητικές αναφορές αλλά αυτό ακριβώς το γεγονός επιβεβαιώνει την άποψη ότι τα blogs και συνεπώς το ίντερνετ παραμένουν ένα ρεαλιστικό στιγμιότυπο της κοινωνίας. Γιατί στεκόμαστε στην μία άποψη του κέρματος. Flip the coin!!

Ποιος αμφισβητεί την ύπαρξη blogs που αποτελούν πολιτιστικές πηγές πληροφοριών για θέματα μουσικής,τέχνης και τεχνολογίας. Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει τον καθημερινό διάλογο μεταξύ των αναγνωστών και των διαχειριστών; Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει την προβολή κοινωνικών θεμάτων σε τοπικές κοινωνίες; Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει την σύγχρονη κοινωνικοποίηση των αναγνωστών; Όλα αυτά τα "ποιος.....", μπορεί να τα αμφισβητήσει ο προκατειλημμένος και κυρίως αυτός που νιώθει να απειλείται. Γιατί τα blogs απειλούν....Όχι, δεν είναι αυτοσκοπός τους και ούτε ο "χαρακτήρας" τους. Απειλούν εμμέσως γιατί συγκεντρώνουν βλέμματα από εφημερίδες, κανάλια και εκπομπές. Ως παρακλάδι του διαδικτύου δεν μπορεί παρά να συμβάλουν σημαντικά στην οικονομική (και όχι μόνο) κρίση που αντιμετωπίσει ο γραπτός τύπος.

Στρατευμένα και προκατειλημμένα blogs; Εύκολα αναρωτιέσαι: δεν υπάρχουν στρατευμένες εφημερίδες και κανάλια; Δημοσιογράφοι και εκπομπές με κατευθυνόμενες απόψεις και θεματολογία; Πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν. Ξέρουμε όλοι μας ότι δεν μπαίνουν όλα στο ίδιο τσουβάλι. Και όλα αυτά στην μοναδική παγκοσμίως τηλεόραση που αυτο ανακυκλώνεται συστηματικά και καθημερινά.

Δυστυχώς για όλους τους επαγγελματίες άποψης στους οποίους έχει ενταχθεί -άμεσα ή και έμμεσα-η πλειοψηφία της δημοσιογραφικής κοινότητας, τα blogs δεν σχετίζονται με τα δικά τους μπλοκάκια. Λανθασμένη αντίληψη της πραγματικότητας. Τα blogs συνεχίζουν να παραμένουν τα πιο δημοκρατικά μπλοκάκια με την μόνη διαφορά ότι οι σκέψεις, οι ιδέες, οι προτάσεις φιλοξενούνται σε μερικά bytes πληροφορίας και όχι σε μερικές γραμμές. Επιπλέον, σε αυτά τα bytes κρύβεται η ελευθερία της έκφρασης. Το συννεφάκι της blogoσφαιρας μπορεί να σταματήσει σε κάθε περιοχή του κόσμου σε κάθε σπίτι, σε κάθε υπολογιστή και σε κάθε χρήστη. Είναι ακόμα ένα παράθυρο στον έξω κόσμο. Άλλος ένας λόγος για τον οποίο τα blogs χαρακτηρίζονται ατυχώς ως απειλή. Δύσκολα μπορεί να απειλείστε από το 60% των συνολικών χρηστών ίντερνετ που επισκέπτονται τα blogs. Αν κάποιοι νιώθουν έτσι, μπορούν να ψυχαναλυθούν τσάμπα σε........ένα blogaki. Να το σκεφτούν.....Η πρόταση μας είναι blogaki.blogspot.com ή blogaki.gr.

Sharing Blogging Spirit Feel The Breeze And Be One Of Us

[Επεξεργασία-διαμόρφωση Φωτογραφίας] : Ibis Labs
[Φωτογραφία ] : (background)deviantart , (foreground)LIFO