Όλα ξεκίνησαν από ένα e-mail και από μία ασήμαντη βραζιλιάνικη ομάδα με ασήμαντο παρελθόν, παρόν κ μέλλον. Σε αυτό συνέβαλλε σημαντικά το μεράκι και η αγάπη του Κώστα (Costinio) για το ποδόσφαιρο που τον οδήγησε σε μια απλή αναζήτηση. Αποτέλεσμα: IBIS. Μια ομάδα χωρίς νίκες χωρίς σημαντική παρουσία στην χώρα της αλλά και ένα εξωτικό πουλί του Αμαζονίου. Κάτι είχε ξεκινήσει μέσα μας. Αυτό ήταν που εμείς απολαμβάναμε τότε, αλλά και σήμερα, την χαρά του ποδοσφαίρου: να μοιράζεσαι την λύπη της ήττας την αγωνιά του πιτσιρίκα που πάει να παίξει και αναρωτιέται “είναι καλοί οι αντίπαλοι”, την αξία, της συνεργασίας, της ΦΙΛΙΑΣ και της έννοιας του αθλητισμού.
Είναι τόσα πολλά αυτά που νιώθει και παίρνει ένα 20 χρόνο παιδί από τις αλάνες ποδοσφαίρου και τα σύγχρονα 5x5 που είναι μικρές οι λέξεις, λίγες οι γραμμές για να σκιαγραφήσουν αυτά που πιστεύουμε ότι πήραμε ως πιτσιρικάδες. Παράλληλα είναι όμως πολλά αυτά που άφησαν αρνητικό στίγμα. Δεν σταθήκαμε σε αυτά, δεν τα νιώσαμε, δεν τα αφομοιώσαμε. Ότι και να συνέβη, η χαρά του παιχνιδιού, της παρέας και της ΦΙΛΙΑΣ οδήγησε ένα απλό αστείο να γίνει κάτι το όποιο μας βοηθά να περνάμε καλά.
Από τις πρώτες μέρες άλλαξαν πολλά, η παρέα άλλαξε πρόσωπα. Τραυματισμοί, σπουδές, οδήγησαν σε ένα ανελέητο αγώνα για να διατηρήσουμε ότι ξεκινήσαμε. Και όμως αυτό που κανείς μας δεν περίμενε είχε γίνει. Το αστείο της παρέας των γηπέδων εξελίχθηκε σε μια ιδέα, σε ένα συναίσθημα και ένα καθημερινό σύνθημα που μας ακολουθεί για 6 χρόνια. Ζούμε την στιγμή. Νιώθουμε την αύρα και την αίγλη κάθε στιγμής, κάθε εικόνας, κάθε ανθρώπου και αυτό μας γεμίζει και θα μας γεμίζει. Αυτό είναι IBIS. Μια λέξη γεμάτη χαρούμενα συναίσθημα και στιγμές. Πολλές στιγμές. Μια όμορφη ιδέα και ίσως η ομορφότερη παρέα……Join Us
Είναι τόσα πολλά αυτά που νιώθει και παίρνει ένα 20 χρόνο παιδί από τις αλάνες ποδοσφαίρου και τα σύγχρονα 5x5 που είναι μικρές οι λέξεις, λίγες οι γραμμές για να σκιαγραφήσουν αυτά που πιστεύουμε ότι πήραμε ως πιτσιρικάδες. Παράλληλα είναι όμως πολλά αυτά που άφησαν αρνητικό στίγμα. Δεν σταθήκαμε σε αυτά, δεν τα νιώσαμε, δεν τα αφομοιώσαμε. Ότι και να συνέβη, η χαρά του παιχνιδιού, της παρέας και της ΦΙΛΙΑΣ οδήγησε ένα απλό αστείο να γίνει κάτι το όποιο μας βοηθά να περνάμε καλά.
Από τις πρώτες μέρες άλλαξαν πολλά, η παρέα άλλαξε πρόσωπα. Τραυματισμοί, σπουδές, οδήγησαν σε ένα ανελέητο αγώνα για να διατηρήσουμε ότι ξεκινήσαμε. Και όμως αυτό που κανείς μας δεν περίμενε είχε γίνει. Το αστείο της παρέας των γηπέδων εξελίχθηκε σε μια ιδέα, σε ένα συναίσθημα και ένα καθημερινό σύνθημα που μας ακολουθεί για 6 χρόνια. Ζούμε την στιγμή. Νιώθουμε την αύρα και την αίγλη κάθε στιγμής, κάθε εικόνας, κάθε ανθρώπου και αυτό μας γεμίζει και θα μας γεμίζει. Αυτό είναι IBIS. Μια λέξη γεμάτη χαρούμενα συναίσθημα και στιγμές. Πολλές στιγμές. Μια όμορφη ιδέα και ίσως η ομορφότερη παρέα……Join Us
IBIS Feel the Breeze, be one of us
Αθήνα, 30 Ιουνίου 2008
Το κείμενο παρέμενε στο ράφι του ibis blog για αρκετό καιρό. Η αφορμή για την συγγραφή του ήταν τυχαία αλλά τόσο συναισθηματική και αυθόρμητη. Ωστόσο, κατά καιρούς ένιωθα την ανάγκη να το διατυπώσω αυτολεξεί σε όλους τους καλούς φίλους και αναγνώστες του παρόντος blog που με εύλογη απορία με ρωτούσαν "Τι είναι IBIS?". Σκέφτηκα να το εμπλουτίσω, να το αλλάξω, να κάνω προσθήκες μα προτίμησα να μην αλλοιώσω την μαγεία της στιγμής. Απόγευμα Σαββάτου. Ντυμένος στα χακί, ένιωθα την ανάγκη να αγκαλιάσω τους φίλους μου. Τους IBIS.Εξαιρετικά αφιερωμένο στον αδελφικό συνοδοιπόρο.
Σχόλια
ίσως είναι αυτός που λές ίσως είναι πολλά περισσότερα. Πάντως είναι μεγάλη χαρά για εμάς που φαίνεται ότι αρχίζεις Βασίλειος να μπαίνεις στο νόημα ;-).
Thanks
ibis: Like Here Nowhere όπως λέει ο 14.
Το γεγονός δεν μπορεί να μείνει ασχολίαστο....Θα συμφωνήσω πλήρως με τον Ibis 14.
Θα προσθέσω ότι η εμφάνιση του στην δημόσια θέα του ibis blog οδηγεί σε νέες προοπτικές το blog μας
Feel the Breeze Keep Browsing
Ibis Way of LifeWelcome to active Blogging!!!