Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ζηλεύοντας το πνεύμα μιας άλλη εποχής

2185bc46013e3b22e8076bef68b3c114

Εδώ και αρκετούς μήνες έχω αρχίσει να  ζηλεύω παλαιότερες εποχές. Εποχές που δεν έχω αγγίζει, εποχές για τις οποίες ακόμα και σήμερα η εξερεύνηση τους παραμένει πηγή γνώσης και ενημέρωσης.

Οι δεκαετίες του 50, 60, 70 κρύβουν το πνεύμα μιας άλλης εποχής. Όσο δύσκολα και μεταβατικά να ήταν εκείνα τα χρόνια, οι δεκαετίες αυτές μπόρεσαν να αναδείξουν, προσωπικότητες με σπουδαία κοινωνική εμβέλεια και πολιτιστική κληρονομιά. Διαχρονικές πηγές έμπνευσης με διανόηση μιας άλλη εποχής.

Ζηλεύω αυτούς που έζησαν στην εποχή του Μάνου.
Αναπολώ τις δυναμικές στιγμές της Μελίνας και θαυμάζω το λόγιο μεγαλείο του Σεφέρη.
Φαντάζομαι τις ρεμπέτικες συναντήσεις του Βαμβακάρη με τον πιτσιρικά Μπιθικώτση, την ώρα που ο Κατράκης απαγγέλλει το «Άξιον Εστί» του Ελύτη.
Διαβάζω την μοναδικότητα της γραφής του Καζαντζάκη και ταξιδεύω με το σπουδαίο ηχόχρωμα του Ξυλούρη.

Μελαγχολώ.
Σκεπτόμαι το αύριο και σκαλίζω την σύγχρονη πραγματικότητα, αναζητώντας το πνεύμα μιας άλλη εποχής.

Ρασούλης, Παπάζογλου, Βέγγος ακολούθησαν την σιγουριά του χρόνου.
Η συνέχεια άγνωστη ενώ το ταξίδι στο παρελθόν μεγαλώνει επικίνδυνα.

image via

Σχόλια

Ο χρήστης Roadartist είπε…
Συνυπογράφω. Όλα όσα ήθελα να πω.
Ο χρήστης Magos Gsisspor είπε…
Ξύνουμε τον τοίχο και από πίσω από τον ψευτοσοβά της γκλαμουριάς των τελευταίων δύο δεκαετιών δε μπορεί παρά να φωτίζει η λάμψη των προσώπων που αναφέρεις και άλλων που παραλείπονται αλλά είναι εκεί.
Η μνήμη μας καταφεύγει εκεί στα δύσκολα έτσι κι αλλιώς, αλλά και στα εύκολα: όταν σε μια παρέα η κιθάρα καλείται να προσφέρει χαρά και χαρμολύπη δε νομίζω ότι το πράττει αποδίδοντας παπαρίζου ή ρουβά ή και άλλους πιο "έντεχνους" σύγχρονους. Το καταφέρνει με τον λευτέρη παπαδόπουλο, το λοίζο, το χατζιδάκι και θεοδωράκη, τον παπάζογλου και άλλους.

Ζούμε όμως στο σήμερα κι αν οι λύσεις που μας προτείνονται δε μας επαρκούν μπορούμε να βαυκαλιζόμαστε το πνεύμα όπως λες, ίσως και το χωροχρόνο μιας άλλης εποχής...

Ίμπις ο μάγος είναι αθήνα για το μαγάκι. Να βρεθούμε...
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Δεν θα διαφωνήσω, αλλα γράφεις σα να μην υπάρχει παρόν ούτε μέλλον.
Δεν είναι έτσι, και η αξία αυτών που γράφεις πήρε χρόνο για να εκτιμηθεί.
Υπάρχουν άνθρωποι και στην δική μας εποχή που έχουν να δώσουν απλά κυριαρχεί όλο αυτο το "άλλο" γύρω τους.
Θα έρθει η κατάλληλη στιγμή που λάμψουν.
Ο χρήστης Ibis είπε…
@ο μάγος Γίσσπορ
Πιστεύω ότι δεν μας αρκούν οι όποιες σύγχρονες "πνευματικές" επιλογές και δεν ξέρω κατά πόσο υγιές είναι να σκαλίζεις το παρελθόν υποτιμώντας το παρόν και το μέλλον.

Χωρίς επιλογές-τουλάχιστον με λιγότερες- τι μπορείς να κανείς;

Καλημέρα
Ο χρήστης Ibis είπε…
@Ανώνυμος
H αλήθεια είναι ότι κείμενο κρύβει το συναίσθημα που περιγράφεις.

Και σήμερα υπάρχουν οι πνευματικοί, αλλά θάβονται, εξασθενούν, εξαντλούνται και υπερκαλύπτονται από το "άλλο" που περιγράφεις.

Το παράδοξο είναι ότι σε εποχές κοινωνικών ανακατατάξεων, με την ψυχολογία στον ναδίρ (θεωρώ ότι είναι το σημαντικότερο κομμάτι που νοσεί η κοινωνία μας), δημιουργούνται οι κατάλληλες προϋποθέσεις για την ανάδειξη τέτοιων προσωπικοτήτων.
Δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν ισχύει στις μέρες μας.

Ο χρόνος και πάλι θα φέρει τις απαντήσεις.

Καλημέρα

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ω γλυκύ μου έαρ

Εγκώμια - Επιτάφιος Θρήνος - Αι γενεαί πάσαι ( Στάση Τρίτη ) Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου Τέκνον, πού έδυ σου το κάλλος; Υιέ Θεού παντάναξ, Θεέ μου πλαστουργέ μου, πώς πάθος κατεδέξω; Έρραναν τον τάφον αι Μυροφόροι μύρα, λίαν πρωί ελθούσαι. Ω Τριάς Θεέ μου, Πατήρ Υιός και Πνεύμα, ελέησον τον κόσμον. Ιδείν την του Υιού σου, Ανάστασιν, Παρθένε, αξίωσον σους δούλους. - Ολόκληρο το τροπάριο εδώ και εδώ [ Φωτογραφία ] : boston

Ένα Aκόμα Tείχος..... Ένα Ακόμα Παράθυρο Στην Ελευθερία Και Το Όνειρο

Μαγεία να μπορείς να μπαίνεις σε μια σκηνή, σε μια εικόνα και σε έναν ήχο. Ο συνδυασμός τους σε ταξιδεύει μακριά, σε μέρη και καταστάσεις που ναι μεν έχεις στο μυαλό σου αλλά δεν μπορείς να φανταστείς. Αυτό το ταξίδι σου προσφέρει ο κινηματογράφος. Μέσα στην διαδικτυακή μου πρωινή βόλτα, παρέα με καφέ και ήλιο, διαβάζω ( ερτ ): Σαν σήμερα το 1940 ... η ναζιστική Γερμανία αρχίζει την κατασκευή τείχους γύρω από το εβ ραϊκό γκέτο στη Βαρσοβία, με σκοπό να εγκλωβιστούν σ' αυτό 400.000 κάτοικοι. Νιώθω το ταξίδι να επαναλαμβάνεται. Πηγαίνω πίσω αρκετά χρόνι α. Ως φοιτητής ψάχνω τρόπο να περάσω ένα ευχάριστο χειμωνιάτικο βράδυ. Νοικιάζω την εκπλη κτική ταινία του Roman Polanski ' 'The pianist'' με την μοναδική ερμηνεία του Adrien Brody. Ρεαλισμός, συναίσθημα, μέσα σε ένα ξεχωριστό μουσικό και σκηνοθετικό κινηματογραφικό δρόμο. Διαβάζοντας τις παραπάνω γραμμές είπα να παρατηρήσω την θέα από το παράθυρο που βρίσκεται μπροστά μου. Το ερέθισμα υπάρχει. Η θέα της γνώσης αξίζ

Σε 'Οσες Γλώσσες Και Να Το Προφέρεις Είναι Μόνο Μία

Ahm(Arabic),Matka(Belarusan),Majka(Bosnian),Mae(BrazilianPortuguese),Majka(Bulgarian), Mati,Majka (Croatian),Abatyse(Czech),Mor(Danish),Moeder,Moer(Dutch),Mother,Mama, Mom(English),Patrino, Panjo(Esperanto),Ema(Estonian),Aiti(Finnish),Mere,Maman(French), Mutter(German), Mana(Greek) , Salentino,Makuahine(Hawaiian),Ma,Maji(Hindi), AnyaFu(Hungarian),Induk,Ibu,Biang,Nyokap(Indonesian), Mathair(Irish),Madre,Mamma (Italian),Okaasan,Haha(Japanese),Amma(Kannada),Daya(Kurdish), Uma(Ladino),Mater(Latin), Motina(Lithuanian),Omm(Maltese),Madre(Norwegian), Mytyr(Old,Greek), Maman(Persian), Matka,Mama(Polish),Mae(Portuguese),Maica(Romanian),Mat'(Russian),Majka(Serbian), Mati(Slovenian),Madre,Mama,Mami(Spanish),Mama,Mzazi,Mzaa(Swahili),Mamma,Mor,Morsa (Swedish), Anne,Ana,Valide(Turkish),Mati(Ukrainian),Mare(Venetian),Mam(Welsh) Σε όσες γλώσσες και να το προφέρεις μάνα είναι μόνο μία. Ξεχωριστή πηγή ζωής, συναισθημάτων και ενέργειας. Χρόνια πολλά μητέρα,μάνα, μανούλα . Αφιερωμένο εξαιρετικά σε όλε