Μήπως το αλογάκι της Λάρισας δεν είναι τόσο αθώο?

Πριν από μερικές μέρες η αθλητική κοινότητα έδειχνε να συγκλονίζεται από τον ξαφνικό(;)θάνατο του παίκτη της ποδοσφαιρικής ομάδας της Λάρισας Αντόνιο ντε Νίγκρις. Με τους "ξαφνικούς" θανάτους ποδοσφαιριστών να πυκνώνουν τα τελευταία χρόνια(info1,info2,info3) η σκέψη πολλών-και του συντάκτη μαζί- στράφηκε στο αληθινό μυστικό: τις απαγορευμένες φαρμακευτικές ουσίες. Ωστόσο τα γεγονότα φαίνεται πως οδηγούν το βυσσινή αλογάκι σε μονοπάτια που χρίζουν διερεύνησης.

 To 2006 ο παίκτης μετακινείται στην Τουρκία (Gaziantepspor, Ankaraspor και Ankaragücü) όπου η καριέρα του σταματά προσωρινά από την Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της χώρας. Το ιατρικό επιτελείο της Ankaraspor διέγνωσε ότι ο αθλητής έπασχε από εκ γενετής μυοκαρδιοπάθεια. Το συμβόλαιο του ποδοσφαιριστή λύνεται και η ομοσπονδία της χώρας, του απαγορεύει να αγωνιστεί στο τοπικό πρωτάθλημα.

Tον περασμένο Αύγουστο ο Αντόνιο ντε Νίγκρις έρχεται στην Λάρισα και εντάσσεται στην τοπική ομάδα όπου αγωνίζεται για 6 παιχνίδια. Εύλογα πολλοί διερωτώνται πως έγινε η μεταγραφή αφού ο παίκτης είχε καρδιακό πρόβλημα;

Η θεσσαλική ΠΑΕ άμεσα ανακοίνωσε χαρακτηριστικά "η διαπιστωθείσα πάχυνση τοιχωμάτων μυοκαρδίου, για την οποία είχαμε ενημερωθεί από τον ίδιο τον ποδοσφαιριστή, είναι συμβατή με αθλητή και διαγνώσθηκε σε φυσιολογικά και εντός επιτρεπτών ορίων μεγέθη έπειτα από περαιτέρω διερεύνηση".
Μήπως τα αθλητικά όρια της μυοκαρδιοπάθειας είναι διαφορετικά στην γειτονική χώρα από ότι στην Ελλάδα. Το πρόβλημα διαγνώστηκε αλλά γιατί δεν διερευνήθηκε περισσότερο;

Σύντομα ακολούθησε η δήλωση του πρόεδρου της Λάρισας: "έπρεπε να μας ενημερώσει(o γιατρός της τουρκικής ομάδας) για το ότι ο ποδοσφαιριστής δεν είχε άδεια να αγωνισθεί στο πρωτάθλημα λόγω προβλήματος υγείας." Δυο τα πιθανά ενδεχόμενα, είτε στην Τουρκία κάνουν αυστηρές εξετάσεις στου παίκτες είτε στην Ελλάδα οι έλεγχοι δεν είναι οι προβλεπόμενοι.
Υπάρχει και άλλη μια παράμετρος που προκύπτει από τις εργασιακές σχέσεις. Μετά την μελέτη του βιογραφικού ακολουθεί η συνέντευξη και τελικά η πρόσληψη. Αυτή η διαδικασία δεν εξαιρείται από το επαγγελματικό χαρακτήρα του σύγχρονου ποδοσφαίρου. Όταν επενδύεις σε ένα ποδοσφαιριστή ελέγχεις το βιογραφικό του και συνεπώς τον ποδοσφαιρικό και  ιατρικό του φάκελο.
Ίσως κάποιοι δεν (ήθελαν να) ακολούθησαν την διαδικασία.και το συμπαθέστατο βυσσινί αλογάκι να μην είναι τόσο αθώο όσο φαίνεται.

Τέλος, αξίζει να αναφέρουμε ότι η ποδοσφαιρική ομάδα της Λάρισσας δεν διαθέτει εξειδικευμένο ιατρικό τιμ με καρδιολόγους.

Γιατί τα λέμε όλα αυτά;

Όσο και αν κάποιοι χρυσώνουν το "άρρωστο" χάπι, το θέμα είναι/ήταν σοβαρό και ίσως πρέπει να αναζητηθούν ευθύνες. Όχι για να τιμωρηθούν οι ομάδες και οι παίκτες, κυρίως γιατί υπάρχουν χιλιάδες παιδιά, έφηβοι και ενήλικες που κατακλύζουν αθλητικά κέντρα  και χώρους άθλησης χωρίς τα απαραίτητα ιατρικά πιστοποιητικά.
Το πρόβλημα κρύβεται δίπλα μας, στα γυμναστήρια, στα γήπεδα 5x5 και στα σχολικά πρωταθλήματα.

Ας το δούμε και ας προλάβουμε ότι μπορούμε.