Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Περί Λαζόπουλου ΙΙ

Του Ηλία Κανέλλη     

Ο ΛΑΚΗΣ ΛΑΖΟΠΟΥΛΟΣ είναι ο καλλιτεχνικός ηγέτης του κάθε πικραµένου. Αρκεί ο πικραµένος να είναι «λαός»: η γιαγιά στο χωριό, ο µισθοσυντήρητος υπαλληλάκος, οι Μήτσοι – διάφοροι, δηλαδή, που περιµένουν από έναν τηλεοπτικό αστέρα να «τα ρίξει», να τους χαϊδέψει τ’ αυτιά. Πού «τα ρίχνει»; Στους κακούς που πίνουν το αίµα του λαού µε το µπουρί της σόµπας: στην Ευρώπη, την τρόικα, τον Παπανδρέου (όπως παλαιότερα στον Σηµίτη, αλλά όχι στον Καραµανλή), τους εκσυγχρονιστές, σε όσους δεν βδελύσσονται το Μνηµόνιο... Μιλάει για λογαριασµό των καλών: δίκιο έχουν όσοι διαδηλώνουν, όσοι διαµαρτύρονται, οι κοινωνικές οµάδες που αντιστέκονται σε όποια µεταρρύθµιση, ακόµα και σ’ αυτές που η Ελλάδα σέρνεται εκ των πραγµάτων για να αποφύγει τη χρεοκοπία. Προχθές, µετέτρεψε την εκποµπή του σε βήµα αντίστασης των φορτηγατζήδων. Εχουν άραγε δίκιο που επιµένουν να διατηρήσουν το επάγγελµά τους κλειστό, είναι κακό πράγµα να ανοίξει ο ανταγωνισµός στις µεταφορές; Τι τον νοιάζει τον Λαζόπουλο; Το µόνο που τον νοιάζει είναι να συνεχίσει να παριστάνει τη φωνή του πικραµένου. Είναι µια φωνή βουτηγµένη στη συγκίνηση. Η δηµοκρατία που προωθεί είναι µια δηµοκρατία της συγκίνησης, η λογική δεν έχει δουλειά σε ένα πετυχηµένο σόου. Η λογική είναι εξόριστη από το σόου, το προϊόν του Λαζόπουλου. Η κλάψα πουλάει, δεν πουλάνε τα επιχειρήµατα. 

 Ο Λαζόπουλος παίζει τέλεια τον ρόλο του. Ακκίζεται, κλαψουρίζει, τίγκα στις ευκολίες και τα κλισέ. Γιατί άλλωστε να το κάνει αλλιώς; Τίγκα στις ευκολίες και τα κλισέ ήταν πάντα, παραγωγών σλόγκαν και κλαψούρας. Υποτίθεται ότι είναι µια αντισυστηµική φωνή, παρίστανε τον αντισυστηµικό ακόµα κι όταν είχε βρεθεί στον προθάλαµο µιας ανυπόληπτης εξουσίας, µε αεροσυνοδούς και οιωνοσκόπους. Στην πραγµατικότητα είναι ο πνευµατικός ηγέτης του µόνου συστήµατος στο οποίο µπορεί να απευθυνθεί. Παλιότερα, συνήθιζε να λέει ότι µιλάει για λογαριασµό «της γιαγιάς στο χωριό» επειδή, προσέθετε, «η γιαγιά στο χωριό ξέρει». Ο Λαζόπουλος, φυσικά, ξέρει ότι η γιαγιά στο χωριό δεν ξέρει αλλά η άγνοιά της αυτή είναι που την κάνει πελάτισσά του. Αν ήξερε, δεν θα της έφταναν τα τραγουδάκια, τα συνθηµατάκια και η αφ’ υψηλού «σάτιρα» των τρελών του τηλεοπτικού χωριού. Δεν θα της έφτανε ο παραλογισµός δήθεν της συγκίνησης. Θα ήθελε και λίγη λογική.

Σχόλια

Ο χρήστης Beethoven είπε…
Μάλλον θα έχουν γίνει πάρα πολλές αναλύσεις για τη συγκεκριμένη εκπομπή. Η δική μου απλή προσέγγιση είναι πως ο τηλεθεατής, κουρασμένος από την αληθινή, -επομένως σκληρή, καθημερινότητα που τον κατατρώει, βρίσκει την ευκαιρία του -από την πολυθρόνα, να κάνει την αντίστασή του στο σύστημα, με το να ταυτιστεί ή τέλος πάντων να συναινέσει στις συγκεκριμένες σκέψεις και συναισθήματα, τα οποία επικαλείται στην εκπομπή του ο καλλιτέχνης. Προφανώς υπάρχει γόνιμο έδαφος στο κοινό, το οποίο δέχεται -γιατί είναι εύκολο, να ικανοποιείται από μια εικονική πραγματικότητα, στην οποία καθένας παίζει το ρόλο του κριτή, ταυτιζόμενος με το ρόλο του καλλιτέχνη και δεχόμενος υποσυνείδητα τον ευτελισμό των αξιών -επομένως τη διατράνωση της δικής του μιζέριας, παρά να επιλέξει το δύσκολο έργο της κριτικής σκέψης, της αναζήτησης της αλήθειας και των βαθύτερων αιτίων, επομένως και της ανάληψης των ευθυνών που του αναλογούν. Δυστυχώς αυτό που αποδυναμώνεται κρίσιμα από τέτοιου τύπου εκπομπές, νομίζω ότι είναι η ελεύθερη βούληση κάθε θεατή και ο τρόπος που ασκεί έλεγχο στις σκέψεις και τις πράξεις του, αλλά προφανώς κάποιος επιστήμονας να μπορεί να μας διαφωτίσει περισσότερο.
Ο χρήστης Marioneta είπε…
Ο καθένας μπορεί να κρίνει τον Λαζόπουλο.. Σκοπός όμως είναι να μπορείς εσύ ο ίδιος να κρίνεις τα λεγόμενά του.. Τα πάντα γύρω μας δίνουν τροφή για σκέψη...
Ο χρήστης Ibis είπε…
@beethoven
To μεγαλύτερο ταλέντο της εποχής μας και ένας από τους καλύτερους λαϊκιστές της εποχής μας.

@Marioneta
Πράγματι με μια μικρή διαφοροποίηση. Ότι για τους θεατές του Λαζόπουλου-ανήκω περιστασιακά σε αυτούς-τα γεγονότα δίνουν τροφή για γέλιο και όχι για σκέψη.

Μακάρι αυτή η σάτυρα να μας έκανε να προβληματιστούμε παρά να χασκογελάμε μπροστά στο κουτί της τηλεόρασεις.

Ευχές για μια όμορφη Κυριακή.

Ibis

Ελπίζω να γίνεται το πρώτο.
Ο χρήστης L.A. woman είπε…
"κάνω βουτιές σε βόθρο με εικόνες.."

από τον αλληγορικό και προφητικό ποιητή Τζίμη που αναφέρεται σε "τηλεπαιχνίδι πουλημένο"

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ω γλυκύ μου έαρ

Εγκώμια - Επιτάφιος Θρήνος - Αι γενεαί πάσαι ( Στάση Τρίτη ) Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου Τέκνον, πού έδυ σου το κάλλος; Υιέ Θεού παντάναξ, Θεέ μου πλαστουργέ μου, πώς πάθος κατεδέξω; Έρραναν τον τάφον αι Μυροφόροι μύρα, λίαν πρωί ελθούσαι. Ω Τριάς Θεέ μου, Πατήρ Υιός και Πνεύμα, ελέησον τον κόσμον. Ιδείν την του Υιού σου, Ανάστασιν, Παρθένε, αξίωσον σους δούλους. - Ολόκληρο το τροπάριο εδώ και εδώ [ Φωτογραφία ] : boston

Ένα Aκόμα Tείχος..... Ένα Ακόμα Παράθυρο Στην Ελευθερία Και Το Όνειρο

Μαγεία να μπορείς να μπαίνεις σε μια σκηνή, σε μια εικόνα και σε έναν ήχο. Ο συνδυασμός τους σε ταξιδεύει μακριά, σε μέρη και καταστάσεις που ναι μεν έχεις στο μυαλό σου αλλά δεν μπορείς να φανταστείς. Αυτό το ταξίδι σου προσφέρει ο κινηματογράφος. Μέσα στην διαδικτυακή μου πρωινή βόλτα, παρέα με καφέ και ήλιο, διαβάζω ( ερτ ): Σαν σήμερα το 1940 ... η ναζιστική Γερμανία αρχίζει την κατασκευή τείχους γύρω από το εβ ραϊκό γκέτο στη Βαρσοβία, με σκοπό να εγκλωβιστούν σ' αυτό 400.000 κάτοικοι. Νιώθω το ταξίδι να επαναλαμβάνεται. Πηγαίνω πίσω αρκετά χρόνι α. Ως φοιτητής ψάχνω τρόπο να περάσω ένα ευχάριστο χειμωνιάτικο βράδυ. Νοικιάζω την εκπλη κτική ταινία του Roman Polanski ' 'The pianist'' με την μοναδική ερμηνεία του Adrien Brody. Ρεαλισμός, συναίσθημα, μέσα σε ένα ξεχωριστό μουσικό και σκηνοθετικό κινηματογραφικό δρόμο. Διαβάζοντας τις παραπάνω γραμμές είπα να παρατηρήσω την θέα από το παράθυρο που βρίσκεται μπροστά μου. Το ερέθισμα υπάρχει. Η θέα της γνώσης αξίζ

Σε 'Οσες Γλώσσες Και Να Το Προφέρεις Είναι Μόνο Μία

Ahm(Arabic),Matka(Belarusan),Majka(Bosnian),Mae(BrazilianPortuguese),Majka(Bulgarian), Mati,Majka (Croatian),Abatyse(Czech),Mor(Danish),Moeder,Moer(Dutch),Mother,Mama, Mom(English),Patrino, Panjo(Esperanto),Ema(Estonian),Aiti(Finnish),Mere,Maman(French), Mutter(German), Mana(Greek) , Salentino,Makuahine(Hawaiian),Ma,Maji(Hindi), AnyaFu(Hungarian),Induk,Ibu,Biang,Nyokap(Indonesian), Mathair(Irish),Madre,Mamma (Italian),Okaasan,Haha(Japanese),Amma(Kannada),Daya(Kurdish), Uma(Ladino),Mater(Latin), Motina(Lithuanian),Omm(Maltese),Madre(Norwegian), Mytyr(Old,Greek), Maman(Persian), Matka,Mama(Polish),Mae(Portuguese),Maica(Romanian),Mat'(Russian),Majka(Serbian), Mati(Slovenian),Madre,Mama,Mami(Spanish),Mama,Mzazi,Mzaa(Swahili),Mamma,Mor,Morsa (Swedish), Anne,Ana,Valide(Turkish),Mati(Ukrainian),Mare(Venetian),Mam(Welsh) Σε όσες γλώσσες και να το προφέρεις μάνα είναι μόνο μία. Ξεχωριστή πηγή ζωής, συναισθημάτων και ενέργειας. Χρόνια πολλά μητέρα,μάνα, μανούλα . Αφιερωμένο εξαιρετικά σε όλε